Na terenie zakładu funkcjonują 3 lokalne kotłownie, wyposażone w małe energetyczne kotły wodne, zasilane olejem opałowym lekkim:

· kocioł K1 o mocy znamionowej 105 kW – budynek biurowy,

· kocioł K2 o mocy znamionowej 130 kW – budynek warsztatowy,

· kocioł K3 o mocy znamionowej 170 kW – budynek socjalny.

  Każdy z tych kotłów jest wyposażony w zasobniki (zbiorniki) na olej opałowy o pojemności 6 m³ każdy. Gazy spalinowe z każdej kotłowni są odprowadzane do atmosfery emitorem punktowym. Zakład, zgodnie z definicją zawartą w art. 3 ust. 6 pkt b ustawy Prawo ochrony środowiska (Dz.U. z 2017 r. poz. 519), traktuje kotłownię (kocioł grzewczy wraz ze zbiornikami na paliwo) jako jedną instalację. Czy jest to właściwe? Czy zakład jednak powinien rozdzielić te urządzenia oraz kotły i potraktować jako instalacje energetycznego spalania paliw, a zbiorniki jako odrębne instalacje do przesyłu, przeładunku lub magazynowania paliw płynnych i dokonać zgłoszenia ich do organów ochrony środowiska.