Będziemy rozszerzać działalność firmy, która wiąże się z wprowadzeniem na rynek produktów (niebezpiecznych) w opakowaniach w sporych ilościach (około 30 Mg opakowań/rok netto). Produkty (niebezpieczne, klasa 8) w opakowaniach zamierzamy kupować od szwajcarskiej firmy. Faktura zakupu będzie miała dwie pozycje: cena towaru i cena opakowania. Produkty te będą do nas dostarczane przez niezależne firmy transportowe w opakowaniach DPPL (wielokrotnego użytku, waga netto około 60 kg, certyfikat UN). Przewidujemy, że takich opakowań otrzymywać będziemy około 500−600 sztuk/rok (waga 30−36 Mg opakowań netto). Następnie środki niebezpieczne przepompujemy do autocysterny, w której towar będzie sprzedany klientowi w Polsce. Do pozostałych pojemników po środkach niebezpiecznych (bez mycia, czyszczenia) dodamy produkt (klasa 8, ale inny UN). Produkt niebezpieczny będzie należał klienta, u nas zostanie tylko poddany usłudze blendingu. Te produkty będą wywożone do klienta do Niemiec. Czy w naszym przypadku zastosowanie ma art. 6 ust. 1 ustawy o gospodarce opakowaniami i odpadami opakowaniowymi (dalej: u.o.o.p.)? Kupimy 550 sztuk DPPL, sprzedamy 500 − czy 50 sztuk wprowadzimy do obrotu?